" A great man is he who does not lose his child's heart."
Naalala ko 'yang kasabihang 'yan nung makilala ko 'yung professor namin sa art appeciation. Napakalawak ng sense of humor niya. Kahit green 'yung iba niyang jokes..nakakatawa pa rin. Hindi ako lumalabas sa room namin na hindi sumakit ang tiyan. Lagi talagang sumasakit ang tiyan ko. One thing good about him is that when he started teaching/discussing, he is serious and there are so many things that we actually learn for the first time. Parang trivias, 'yung tipong "ah, ganun pala 'yun, 'yun pala meaning nun..." Kapag nagtuturo siya, no dull moments talaga. We learn and at the same time have fun. Sobrang nakakatulong 'yung ganung klase ng mga professors kasi madali kong naaabsorb 'yung lessons.
Isa rin siguro sa mga dahilan kung bakit nagustuhan ko 'yung libro ni Bob Ong. Kasi may humor at lessons na mapupulot sa lahat ng bahagi nung books. Bukod pa dun, pa-mysterious kasi si Bob Ong. Nacu-curious talaga ako sa personality nya. Pero sabi dun sa isa mga libro nya, "kung nagustuhan mo ang writings ng mga tao, yun mismo ang nagustuhan mo at hindi ka na mag-iinteres na makita ng personal ang author unless you want to fuck him. At some point, it's true. I just simply like his writings at salamat naman at may natutunan din ako. Iwas muna ako sa mga serious books(kung sabagay, i was not into them...hehe) Ayoko pala ng masyadong seryoso baka 'di ko kayanin 'yung heavy.
"There are many things in life that will catch your eye, but only few will catch your heart. Pursue these."
Tama naman. Lalo na dun sa mga mapiling tao sa kahit anong bagay, once na makakita sila ng mga bagay na nagustuhan nila, mas chinecherish nila 'yun kasi pinaghirapan nilang magpuan. Kaya 'yung mga libro ni Bob Ong,tinandaan ko yung mga parts na nagustuhanko. Wala lang. Para bukas may baon ako 'di ba?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment